Ποιος δεν το έχει αισθανθεί; Μέρα που να μην υπάρχει η διάθεση να εμφανιστείς στο γραφείο για δουλειά, να μη χρειαστεί να συναναστραφείς με ανθρώπους που βλέπεις δέκα ώρες το ελάχιστο το εικοσιτετράωρο!
Το αίσθημα ήταν «ζωντανό» και σήμερα για μας τους οκτώ που για δεκατέσσερα χρόνια (για άλλους λιγότερο) το “Sportime” αποτέλεσε το σπίτι τους.
Είμαστε αναγκασμένοι να μαζέψουμε τα πράγματα μας, επειδή η ιδιοκτησία της εφημερίδας παρά τις αλλεπάλληλες υποσχέσεις της, την παράδοση επιταγής χωρίς αντίκρισμα, είναι αυτή που ουσιαστικά μας πετάει έξω!
Αυτό κάτι δείχνει. Σίγουρα, πάντως, όχι ότι έχει σχέδιο για το μέλλον. Εστω και έτσι, όμως, εμείς κρατάμε τη φλόγα αναμμένη.
Η έλλειψη κοινής στέγης δεν διαφοροποιεί στο ελάχιστο το μαχητικό μας πνεύμα.
Ευελπιστούμε σε ένα καλύτερο αύριο, πάντα κάτω από τον τίτλο “Sportime” , εφημερίδα που θα εξακολουθήσει να μάχεται για ιδανικές συνθήκες στον ελληνικό αθλητισμό.
Πιστοί στο δόγμα «όταν ο Θεός κλείνει μια πόρτα ανοίγει ένα παράθυρο» είμαστε σίγουροι ότι τα καλύτερα έρχονται μέσα από αγώνες…
Συντάκτες γραφείου Θεσσαλονίκης του “Sportime”
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
5 σχόλια:
κουραγιο παιδια. ΘΑ ΓΥΡΙΣΕΙ Ο ΤΡΟΧΟΣ ΚΑΙ ΘΑ ΠΑΡΕΙ ΜΠΟΥΛΟ Ο ΡΩΜΙΟΣ
www.bet300.pblogs.gr/ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ ΣΑΣ
Τα βιώνουμε χρόνια. Εχουν περάσει άνθρωποι, οι οποίοι πέρα και πάνω από κάθε υποχρέωση για σεβασμό της ανθρώπινης - πρωτίστως - και επαγγελματικής μας αξιοπρέπειας, έθεσαν το Sportime σε μία καταστροφική τροχιά - για ποιους λόγους άραγε, με ποιο σκοπό, ενδεχομένως πέραν του να αποκομίσουν προσωπικό όφελος; Από την εποχή της Κατεχάκη, στην παραλία του Φαλήρου και από τη Μητροδώρου στο Μοσχάτο. Πολλοί και καλοί εκείνοι που έφυγαν, λιγότεροι αλλά αποφασισμένοι να συνεχίσουμε όσοι μείναμε. Για όσους δεν το έχουν καταλάβει, το Sportime, δεν είναι απλά ένας τίτλος. Δεν είναι άλλη μία εφημερίδα. Δεν είναι ένα άψυχο έντυπο που κρεμιέται - ή δεν κρεμιέται αυτές τις ημέρες στα περίπτερα. Είναι ο λόγος που τόσα χρόνια, λιγότερα ή περισσότερα για τον καθένα λίγη σημασία έχει τη δεδομένη στιγμή, συμφωνήσαμε, διαφήσαμε, αντέξαμε σε πιέσεις, συγκρούσεις, κλυδωνισμούς, καράβια που μετέφεραν στους παγωμένους ωκεανούς χαρτί για να τυπωθούμε και πιεστήρια, απογειώσεις αεροπλάνων και... διαστημοπλοίων, τραίνα που "σφυρίζουν" πριν "σαρώσουν" ότι βρουν στο διάβα τους στην αγορά και ο,τι άλλο μπορεί κανείς να φανταστεί. Αυτό όμως που κανείς δεν μπορεί, δεν πρέπει και δεν δικαιούται να ξεχνά, είναι ότι το Sportime, ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ, εκείνοι που έφυγαν, εκείνοι που μένουν, εκείνοι που κάποτε στις 11 το βράδυ έβγαλαν εφημερίδα γιατί κανένα περίπτερο δεν εδικαιούτο να έχει μια κενή θέση ανάρτησης της εφημερίδας, γιατί κανείς αναγνώστης δεν είναι δυνατόν να ζητά και να μην το βρίσκει. Θα μπορούσα να αντικαταστήσω τη λέξη "προϊόν", αλλά συνήθως προϊόντα χαρακτηρίζουμε κάθε τι άψυχο που πωλείται. Και το Sportime αν δεν είναι κάτι, είναι άψυχο. Από τα πρωτοσέλιδα του "Εωράκαμεν τους ληστάς..." συμπαθάτε με αν κάπου κάνω λάθος, τον Ελύτη και γενικά οποιαδήποτε στιγμή στην αθλητική και όχι μόνο ιστορία αυτού του τόπου, που θελήσαμε όχι να πουλήσουμε, αλλά να μοιραστούμε μαζί σας. Εμείς, που με την ίδια λαχτάρα με εσάς, τους αναγνώστες μας, περιμέναμε το πρωί να δούμε το φύλλο για το οποίο είμαστε περήφανοι, γιατί από την πρώτη έως την τελευταία σελίδα αποτελεί κόπο των προσπαθειών μας. ΤΙΠΟΤΕ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ.
ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ.
Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντες, συντρόφια της Θεσσαλονίκης.
Όσοι από το διασπαστικό blog Realsportime, θεωρούν ότι το ζήτημα του Sportime μπορεί να κυλήσει με ανούσιες προσωπικές αντιδικίες, ώστε να χάσουμε την ουσία, ματαιοπονούν.
Άλλωστε, αυτοί που απέμειναν στην εφημερίδα, δεν υπερασπίζονται μόνον την προσωπική τους αξιοπρέπεια. Αλλά, αντίθετα και εκείνων που φρόντισαν να πηδήξουν από το καράβι, μόλις είδαν να μπατάρει επικίνδυνα.
Αφού προηγουμένως βέβαια, με τις πράξεις τους, είχαν συμβάλει και αυτοί στο μπλοκάρισμα της πυξίδας μας ...
Παιδιά, ώρα να τελειώνει το παραμύθι. Δυστιχώς (για εμάς) μία και μόνο μία είναι η λύση: ΞΥΛΟ, ΞΥΛΟ, ΞΥΛΟ!!! Μόνο έτσι θα θυμάται ο Κωσταγιώργης το έγκλημα που έχει κάνει!
Δημοσίευση σχολίου